Het nut van ‘lazy long’ aandelen

Veel grote bekende beleggers zweren erbij. Het nut van ‘lazy long’ aandelen. Dit zijn bedrijven die in grote mate voorspelbaar zijn. Wat zijn de voor- en nadelen van dit soort bedrijven? En, wat zijn voorbeelden van ‘lazy longs’ in de beleggingsportefeuille?

Superbelegger

Superbelegger Stanley Freeman Druckenmiller is de uitvinder van de term ‘lazy long’. Deze Amerikaanse beleggingsgoeroe, investeerder, filantroop en voormalig hedgefondsbeheerder belegde eigenhandig meer dan $12 miljard bij elkaar. Druckenmiller had een voorkeur voor een kernportefeuille die bestond uit slechts enkele bedrijven die hij door en door kende. Dit is niet aan te raden, maar omdat er een gebrek aan spreiding was, zocht hij vooral naar een verzameling bedrijven die weinig tot geen onderhoud nodig hadden. Waarom? Kenmerkend aan deze bedrijven is de grote mate van voorspelbaarheid over een lange periode. De naam zegt het al: lazy long.

Defensief en saai

Een nadeel kan zijn dat je met ‘lazy long’ een portefeuille samenstelt die jaren niet heel veel doet. Het zijn vaak bedrijven die ook wel defensief of saai kunnen worden genoemd. Met dit soort aandelen in de portefeuille verklein je weliswaar risico’s op grote teleurstellingen, maar maak je in de tussentijd ook niet altijd voldoende rendement. Zeker als beleggers op dat moment een voorkeur hebben voor groeiondernemingen.

Combinatie van voorspelbaarheid en kwaliteit

Daarom is het van belang om je niet blind te staren op de voorspelbaarheid en saaiheid. In plaats daarvan is het handig om een aantal belangrijke elementen te combineren. Zo wil je aan de ene kant bedrijven met een redelijke voorspelbaarheid. Aan de andere kant dienen deze bedrijven wel te beschikken over superieure kwaliteiten.
En dat is mooi, want vooral de combinatie van voorspelbaarheid en kwaliteit staat op lange termijn als het ware ‘garant’ voor een bovengemiddeld aandelenrendement. Hoe stel je deze kwaliteit vast?

Geen ééndagsvliegen

Bij beleggingen in kwaliteit selecteert een belegger door kritisch te kijken naar fundamentele eigenschappen zoals bijvoorbeeld een minimaal rendement op het geïnvesteerd kapitaal, een bepaalde omzetgroei, sterke winstgevendheid (brutomarge) en een degelijke balanshuishouding. Dit begint met een strenge selectie van data. Heel veel data en dat over een langere periode. Je wilt tenslotte geen ééndagsvliegen. Als deze fundamenten aanwezig zijn, dan heb je kwaliteit in handen met een hoge mate van voorspelbaarheid. Voor veel beleggers betekent dit zekerheid.

Stuk defensiever

Zeker in de huidige markt is het handig om te overwegen in dergelijke bedrijven. Waarom? Waarderingen nemen fors toe. De gemiddelde koers-winstverhouding van onze beurs kruipt richting 19x de winst. Dat is fors. Daarbij zien we dat bedrijven op de beurs sterk worden afgestraft als er ook maar iets minder goed is of tegenvalt. Het hebben van ‘lazy long’ bedrijven kan helpen dit risico te verkleinen. Een belegger maakt de beleggingsportefeuille een stuk defensiever door in dit soort aandelen te beleggen. Ook bij een correcte van de aandelenmarkten, vormen bedrijven met deze kenmerken een soort van stootkussen.

Hoge voorspelbaarheid

Voorbeelden van ‘lazy long’ zijn ADP, Linde, L’Oreal, Microsoft, Procter & Gamble en S&P Global. Dit laatste bedrijf staat ook vermeld in de nieuwsbrief van Bustelberg. Het zijn stuk voor stuk bedrijven met een hoge voorspelbaarheid en een degelijke set aan kwalitatieve eigenschappen zoals hierboven genoemd.